With considering to past eras it’s evident that primitives were seeking different localities to find foodstuffs and up to this time, there were no need to keep and preserve the foodstuffs but settling in permanent shelters made them to find a solution about keeping foodstuffs in their residence and this matter was the first pace to start packing that at the beginning was done by the means of shellfishes, shell of lobsters, pumpkins, animal’s horns and ….. .

By passing times and outward appearance of Industrial Revolution and rush of different products to markets and bazaars, more than ever packing has become the center of attentions with regard to keeping the products,
well informing about the products, relieving and easing transportation of products, and subsequently the packing became under consideration of a serious industry,

واژه بسپار یک واژه فارسی است که از دو بخش بس (بسیار) و پار (پاره، قطعه) تشکیل شده است.این واژه به جای پلیمر که از دو بخش یونانی (پلی) به معنای بسیار و(مر) به معنی قسمت، پاره یا قطعه گرفته شده است.بسپار یا پلیمر polymer ماده‌ای شامل ملکول های بزرگی است که از واحد های کوچک تکرار‌شونده که تکپار یا منومر نامیده می‌شود ساخته شده است .

قسمت عمده خوراک بسپار‌ها از موتد پایه پتروشمی مانند اتیلن، پروپیلن، بنزن و زایلین‌ها تامین میگردد که تنها 5 درصد از مصرف انرژی فسیلی جهان (نفت ، گاز و …) را به خود اختصاص داده است. تولید کنندگان بسپار، سازنده هزاران هزار محصول با ارزش قبیل لاستیک‌ها، پلاستیک‌ها، الیاف، چسب‌ها و پوشش ها و … می‌باشند که نه تنها از ارزش افزوده بسیار بالاتری نسبت به مواد اولیه بر خوردارند، بلکه توسعه صنایع پایین دستی را نیز به همراه می آورد .